Zmienianie pracy co kilka lat to temat, który budzi wiele emocji – jedni postrzegają to jako strategię rozwoju zawodowego, inni jako przejaw braku lojalności lub cierpliwości. Jak zwykle bywa, prawda leży gdzieś pośrodku. Z perspektywy osoby, która zawodowo zajmuje się rynkiem pracy i miała okazję obserwować setki karier, mogę śmiało powiedzieć – to zależy.
Czy częsta zmiana pracy rzeczywiście oznacza rozwój?
Minęły czasy, gdy idealny życiorys oznaczał 30 lat w jednej firmie. Dziś rekruterzy coraz rzadziej patrzą krzywo na osoby, które zmieniają miejsce zatrudnienia co 2–4 lata. Wręcz przeciwnie – taka elastyczność może świadczyć o chęci rozwoju, zdolności adaptacji i gotowości do podejmowania nowych wyzwań. Pracownik, który co pewien czas zmienia środowisko pracy, poznaje różne style zarządzania, procesy oraz technologie. To wzmacnia jego „mięśnie zawodowe”.
Przykład? Znam programistę, który przez 10 lat pracował w jednej firmie. Był świetnym specjalistą, ale utknął w miejscu. W końcu zdecydował się na zmianę. Nowa firma zaoferowała mu szerszy zakres obowiązków, nowoczesne narzędzia i… wyższe wynagrodzenie. W ciągu dwóch lat nadrobił to, co wcześniej odkładał na „kiedyś”. Gdyby został – pewnie nadal stałby w miejscu, nie zdając sobie sprawy, ile go omija.
A co z lojalnością wobec pracodawcy?
Nie da się ukryć – są branże, w których długoletni staż nadal uchodzi za wartość. Ale lojalność nie powinna być więzieniem. Jeśli przez lata dajesz z siebie wszystko, rozwijasz się, a firma nie oferuje nic w zamian – trudno uzasadnić dalsze trwanie z przyzwyczajenia. Lojalność powinna działać w obie strony.
Oczywiście, jeśli zmieniasz pracę co 8 miesięcy i wszędzie zostawiasz po sobie zgliszcza – rekruterzy mogą zapalić czerwoną lampkę. Ale jeśli robisz to z głową, w przemyślany sposób i nie palisz mostów – dlaczego nie?
Czy zmiany pracy są ryzykowne?
Oczywiście, że tak. Każda zmiana wiąże się z pewną dozą niepewności. Możesz trafić do firmy, której kultura pracy Ci nie odpowiada. Możesz się rozczarować zespołem, zadaniami czy przełożonym. Ale bądźmy szczerzy – stagnacja to także ryzyko. Utknąć w jednym miejscu i zawodowo się zestarzeć – to bywa bardziej przerażające niż tymczasowy dyskomfort wynikający ze zmiany.
Sam kiedyś odszedłem z pozornie stabilnej posady do firmy, której nazwę musiałem sprawdzić dwa razy w Google. Trochę z impulsu, trochę z ciekawości. Po dwóch latach byłem tam, gdzie nigdy bym nie dotarł, gdybym został w poprzednim miejscu. Jasne, było trudno. Ale było warto.
Kiedy warto zostać?
Bo są też sytuacje, w których warto pozostać. Gdy masz zgrany zespół, rozwijasz się, a firma Cię docenia – nie ma powodu, by zmieniać coś na siłę. Czasem najlepszym ruchem jest brak ruchu. Kluczowe jednak, by była to świadoma decyzja, a nie bierna zgoda na przeciętność.
Zmienianie pracy co kilka lat może być skuteczną strategią na rozwój, wyższe zarobki i świeżość zawodową. Może, ale nie musi. Wszystko zależy od intencji. Jeśli każda zmiana wynika z potrzeby rozwoju, a nie z ucieczki przed nudą czy słabym szefem – jesteś na dobrej drodze. Najgorsze, co można zrobić, to utknąć w miejscu tylko dlatego, że jest „bezpiecznie”. Czasem warto zaryzykować, żeby coś się zmieniło. A czasem warto zostać – ale tylko wtedy, gdy to rzeczywiście ma sens.
Autor: Jakub Kalinowski